عملگر ها

عملگر ها: 

به علامت هایی که یک عمل را نشان می دهند و روی یک یا چند عملوند (اعداد یا متغیر ها) عمل می کنند ، عملگر گویند.

معرفی چند عملگر: 

عملگر جایگزینی(=):

مثال: A=2 در این جا علگر = مقدار 2 را در متغیر A ذخیره می کند. 

در حقیقت این عملگر برای مقدار دهی و جایگزینی مقادیر به متغیر ها استفاده میشود.

نکته: در الگوریتم و زبان های برنامه نویسی عملگر انتساب یا تساوی به صورت (==) نمایش داده می شود. 

عملگر افزایشی: (++) 

این عملگر به عملوند خود یک واحد اضافه می کند. 

این عملگر دو حالت دارد که عبارت اند از:          حالت اول:  ++x  حالت دوم :  x++

تفاوت این دو حالت در عبارت های محاسباتی قابل درک است به این صورت که در حالت اول ابتدا مقدار x تحت تاثیر اولین عملگر بعد عملگر افزایشی قرار می گیرد و بعد عملگر افزایشی یک واحد به مقدار x  اضافه می کند.

و در حالت دوم ابتدا عملگر افزایشی یک واحد به مقدار x اضافه کرده و سپس مقدار اضافه شده تحت تاثیر عملگر بعدی مورد محاسبه قرار می گیرد. 

عملگر کاهشی (--):

این عملگر یک واحد از عملوند خود می کاهد. 

و مانند عملگر افزایشی دو حالت دارد:        حالت اول :   --x       حالت دوم :   x--

که نحوه عملکرد این دو حالت کاملا مشابه حالات عملگر افزایشی می باشد.